26 aug 2010

Personal thoughts: mooie meiden op het werk

Ik werk al 3 weken als enige jobstudente van mijn afdeling. Ondertussen heb ik mijn collega's beter leren kennen en zij mij, en je kan wel zeggen dat we een soort van bevriend zijn. Maar vandaag dumpte een andere afdeling een andere jobstudente bij ons. En ik haatte haar al vanaf het begin. Reden? Ze is mooi.





Ofja, 'mooi'. Ze heeft een dikke laag oranje foundation op en "spinnenpotenmascara". Ook kleedt ze zich als de meiden van Jersey Shore, maar toch. Mensen kijken om als ze haar zien.


Ja, ik ben jaloers. Normaal was ik het enige 'knap jong ding', om het zo maar even te zeggen. Ik wil niet verwaand doen, ik zeg niet dat ik een lekker groen blaadje ben, hé-le-maal niet (mijn zelfvertrouwen ligt diep onder de grond), maar ik denk dat jullie me wel snappen. Ik vind mezelf heus niet lelijk hoor, maar ik denk niet dat de mensen hun hoofden echt omdraaien als ik voorbij loop, zoals bij dat ander meisje.

En daar knaagt het net! Ik haatte haar al vanaf het eerste moment dat ik haar zag. Ik wilde niet dat ze naar haar keken maar naar mij. En dus stond ze meteen al op mijn black list. Ik liet haar lekker al de zware karweitjes doen en relaxte zelf wat meer, ik negeerde haar,... Ook al deed ze vriendelijk. Ik ben er niet trots op, maar mijn ego kreeg even de bovenhand. Oh, en voor degenen die me een bitch vonden: ik heb haar eerder vrij gegeven omdat ik medelijden met haar had! En geef zelf toe, zou je niet een héél klein beetje hetzelfde doen? :)


In ieder geval, waar ik het dus over wil hebben: hebben mooie, jonge meiden meer voordelen op het werk en krijgen ze meer voordelen door hun uiterlijk? Maar tegelijkertijd, worden ze meer gehaat (vooral door de andere vrouwen)?

Ik vind van wel. In het begin, toen ik pas begon, deden alle vrouwen onvriendelijk tegen mij en de mannen vriendelijk. Nu is het oke, want ze hebben me leren kennen, maar ik heb dat zelfde gevoel tegenover de nieuwe jobstudente.
Maar goed nieuws voor mij: ze blijft maar anderhalve dag! En bovendien is ze niet één van de snuggerste. We moesten papieren in kaften stoppen, en ze zei heel blij tegen me dat ze klaar was. Ik keek en vroeg haar waarom ze de papieren niet perforeerde. "Moet dat dan?" "...Ja, de papieren moeten in de kaft he." Hehe.

Veel liefs,
Diana